Eğer orada tanismasaydik, eminim yolda carpisir ve gülerek özür dilerdik ben sana bakakalmışken. Olmadı, kesinlikle arkadaslarımızla otururken sen oldugum yere gelirdin. Olmadı, mutlaka senin oldugun bir is toplantısına katilirdim. Olmadı, hiç şüphem bir sergide seninle ayni resmin önünde denk gelirdik. Olmadı, bir konserde sana biraz yer açardım rahatça eğlenmen icin. Yada artık her neyse simdi o aklıma gelmeyen mucizevi an, o gerçekleşir ve biz yine seninle tanisirdik.
Çok inanıyorum, çünkü hiç haberin yok biliyorum ama sen bir anda karşıma çıkmadan once ben tam da seni tarif ediyordum. Ete kemiğe bürünmüş halinin karşıma çıkan bu sıcacık gülümseme olacagini bilmeden once bile yaratacağın güzel hissiyatı biliyordum.
Varligin icin, hayatimin bir parçası oldugun teşekkür ederim. Gulusun, yüzümü güldürüsün, tarif edemediğim bir sekilde iyi hissettirdiğin ve bildiğim kelimelerle yeterince güzel tarif edemediğim diğer her şey icin de teşekkürler.
Birde ufak bir not Antonella’nin henüz benden haberdar olmayabilir ama Filiz’in seni çok merak ettiğine emin olabilirsin.
Butun güzel hislerim ve tum kalbimle sevgiler 🙂
Leave a comment