OmerTheHuman

Bes duyu varsa, bir sebebi de var.

Firindaki pogacayi dusun mesela. Ellerinin arasindaki hamurun kivamina geldigini hissettigin o ani. Ustune ozenle surdugun yumurta sarisinin ve serpistirdigin corek otlarinin, susamlarinin nasil guzel gorundugunu. Sonra firina dogru donersin yavasca. Firini actin, sicaklik ayarlandi, zaman ayarlandi ve geri sayim saatinin islemeye basladigini duyuran tiktaklar geldi kulagina. Bir yandan firin isinirken, tezgahin uzerinde duran tepsiye hamurlari yerlestirmenin vakti geldi ama onlari bile tepsiye gelis guzel atmazsin. Her anin bir degeri, her yapilanin bir sebebi var ya iste oyle ozenle tek tek dizersin, son dokunuslar, duzeltmeler, goz karari da olsa kabaracaklari kadar boslukta biraktin aralarinda. Firin yeterince isininca, tepsiyi yerlestirmenin vakti. Cikan tok sesten anladin ki sikica kapandi kapak ve pismeye basladilar pogacalar.

Salondan geri gelirsin ara ara. Mutfagin isigini acmadan, sadece firinin lambasinin aydinliginda izleresin hafif hafif degisen renkleri ama esas yerinden kaldirip ayaklarin yere dahi degmeden firinin karsisina getiren seni o muhtesem kokular. Olmak uzere, farkindasin. Salondaki uclu koltukta yeni aldigin tepe lambasinin isiginda merakla elindeki kitabin sayfalarini cevirirken yine isitmenin sirasi. “Cinnnn”. Vakit geldi. Firinin kapaginin acinca ilk hissettigin iceriden gelen sicaklik ama aklinin basindan alan tum mutfagi saran koku olacak, sonra nar gibi pismis pogacalarin goruntusu. Ayni tepsiye dizdigin ozenle tabaklara alirsin.

Zamani geldi mi artik ? Tamam mi ? Dokundun, duydun, isittin, kokladin derken, butun bu ugrasin sonunda bakacak miyiz tadina. Hersey bitmedi daha. Oyle kiyir kiyir ki o pogacalar, kiyamazsin bicak surmeye. Guzel pisti, cok yaglida degil zaten al bir tane ellerinle, dokun, bir sey olmaz. Bir isirik, ne var o isirikta? Kitir kitir kenarlarin hisirtisi ulasti taa kulaklarina kadar. Ve en son o geldi, tat. Harika bir lokma, agzina yayilan enfes bir tat. Ya yutkunmak istemezsin bitmesin o anin lezzeti ya da bir once geriyi kalan tadin ilk isirigin almak istersin ki ara vermemek icin o hazza. Ben once bir durur o ilk lokmanin tadina biraz daha varmak isterim. Bir sonraki lokma bir an kadar da yakinda olabilir ama ya bir omur kadar uzaksa. O yuzden simdi, su an, bu lezzete bir varalim once.

Bes duyu varsa bir de sebebi var. Vakit ayirdin, ugras verdin, sana ait evrenin dort bir yanindaki duyularin resmi gecidini izledin ve tabiki bosuna degildi. Hep O bir lokma icin. O kucucuk bir lokma ki damaginda essiz bir tat, yuzune kocaman bir tebessum birakti.